Seal's Diary

  Stormé DeLarverie: The Butch Lesbian Who Sparked the Stonewall Riots On the morning of June  28 ,  1969 , in Greenwich Village, Manhattan, New York City, an era when same-sex relationships were still condemned and viewed as mental illnesses, police raided the Stonewall Inn, a gay bar, and arrested some of the gay and lesbian patrons, and were taking them to police vehicles.   Stormé DeLarverie, a butch lesbian and one of those arrested, protested that her handcuffs were too tight. She resisted the officers and was struck on the head with a baton, causing her head to bleed. As everyone was disoriented by the unfolding events, DeLarverie shouted,… "Why don't you guys do something?" before being forcibly put into the police van. Suddenly, the surrounding crowd, composed of both lesbians and gay men, rose up and fought back against the police. This marked the beginning of the LGBT rights movement in America and around the world.   " Nobody knows who threw the firs...

   “สตอร์มี่  เดอลาร์เวอรี ”  (Stormé DeLarverie)  บุชเลสเบี้ยนผู้มีบทบาทสำคัญในการเริ่มต้นเหตุการณ์จลาจลสโตนวอลล์  ( Stonewall riots ) เช้าวันที่ 2 8  มิถุนายน ค.ศ. 1969 (พ.ศ. 2512) ย่านเกรนิชวิลเลจ แมนฮัตตัน นครนิวยอร์ก ในยุคที่คนรักเพศเดียวกันยังถูกต่อต้านและมองว่าเป็นโรคจิต  ตำรวจเข้าตรวจค้นสิ่งผิดกฎหมายในบาร์เกย์  “สโตนวอลล์อินน์” ( Stonewall Inn )  และจับกุมลูกค้าที่เป็นเกย์และเลสเบี้ยนบางส่วนเพื่อนำขึ้นรถตำรวจ   “สตอร์มี่  เดอลาร์เวอรี ”  (Stormé DeLarverie)   ซึ่งเป็นบุชเลสเบี้ยนหนึ่งในผู้ที่ถูกจับกุม ได้โวยวายว่ากุญแจมือคับเกินไป เธอจึงต่อสู้ขัดขืนเจ้าหน้าที่จนถูกกระบองตีเข้าที่ศีรษะ ขณะที่ทุกคนกำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เดอลาร์เวอรีได้ตะโกนขึ้นว่า  “ ทำไมพวกนายถึงไม่ทำอะไรสักอย่าง ?” ("Why don't you guys do something?")  ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะโยนเธอเข้าไปในรถ ทันใดนั้น ฝูงชนที่อยู่โดยรอบ ซึ่งมีทั้งเลสเบี้ยนและเกย์ ต่างก็ลุกฮือขึ้นต่อสู้กับตำรวจ  และนั่นคือจุดเริ่มต้นของ ขบวนการ เรียกร้องส...

  14 มีนาคม 2568 สุกแล้ว กินแล้ว เผ็ดมาก...

  ชื่อเรื่อง - The Bell Jar ในกรงแก้ว ผู้เขียน - Sylvia Plath ซิลเวีย แพลท ผู้แปล - เจนจิรา เสริโยธิน สำนักพิมพ์ ไลบรารี่ เฮ้าส์ พิมพ์ครั้งที่ 2 กุมภาพันธ์ 2561 เพราะเป็นเรื่องได้พูลิตเซอร์จึงอ่าน เป็นเรื่องที่เขียนโดยคาดว่าดัดแปลงหรืออิงจากประสบการณ์ของผู้เขียนซึ่งได้รางวัลพูลิตเซอร์ อ่านด้วยความรู้สึกไม่สบอารมณ์กับเนื้อหาและตัวละครตั้งแต่เริ่มเปิดเรื่อง แต่ถูกทักท้วงว่าอย่าเอาความคิดของคนในยุคนี้ไปตัดสินยุคนั้น จนอ่านจบก็ไม่ชอบ ไม่ชอบบทวิเคราะห์ และก็ถูกทักท้วงว่าเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของตัวละครเป็นจุดที่สะกิดให้ตัวละครคิดไม่ใช่การผิดหวังในความรักถึงเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ถ้ายุคนั้นเข้าใจโรคซึมเศร้าตัวละครจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไป อืม... อธิบายยากมาก เพราะอ่านแล้วให้ความรู้สึกว่า Eนี่มีทุกอย่างแท้ๆ หน้าตาดี รูปร่างดี ฉลาด เพื่อนฝูงชอบ ไม่ต้องอยู่ในดงตีนคนที่เกลียด ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องหิวโหย ไม่ต้องกระเสือกกระสนหาโอกาส มีแต่ผู้ใหญ่มองเห็นและให้แสง ให้โอกาส ขนาดป่วยยังมีคนอุปถัมภ์จ่ายค่ารักษาต่อด้วยไม่เสียโอกาสที่จะกลับไปเรียน งานก็รออยู่ในอนาคต คนที่ชอบก็เข้ามาเร...

  บน-เคล ขวา-ตำลึง ล่าง-ฮาบาเนโร  ตอนนี้เคลียร์เคลออกเหลือ 4 ต้นแล้ว ส่วนพริกต้องตัดใบทิ้งเยอะมากเพราะลูกไม่โต เฉลี่ย 1 ต้นได้ 1 ลูกเองทั้งที่ออกดอกเยอะมากแต่ร่วงหมด เพิ่งรู้ฮาบาเนโรสูง 1-1.8 เมตร กรี๊ด...ไม่มีที่ปลูก

  เมล็ดกุยช่าย ต้นนี้ปลูกตรงส่วนกลางคอนโดฯ เราไปบำรุงแตะต้องไม่ได้ ได้แต่มอง

  เริมลงเมล็ดต้นตุลาคมตอนนี้ปลายมกราคมได้เห็นดอกแล้ว 4 เดือนเต็มๆ เทียบกับความรู้ที่ดูมาคนอื่นปลูก 2 เดือนก็มีดอกแล้ว เราทำได้ขนาดนี้เก่งมาก หลอดไฟก็ปลูกพืชได้ หวังว่าหน้าร้อนจะมีแสงส่องถืงระเบียง ตอนนี้มีตึกขึ้นล้อมคอนโดฯ แล้ว แดดที่เคยส่องมาตอนนี้ไม่มีทั้งวันเลย

  ดอกโกศล (ที่เป็นหนามๆ) ดอกมะเขื่อ (สีม่วง)  ดอกผักบุ้ง (สีขาว) พวกนี้ไม่ได้ปลูก มันโตตรงส่วนกลาง โดนสั่งแบนไม่ให้ไปแตะต้นไม้ที่ส่วนกลาง