The Bell Jar ในกรงแก้ว

 

ชื่อเรื่อง - The Bell Jar ในกรงแก้ว

ผู้เขียน - Sylvia Plath ซิลเวีย แพลท

ผู้แปล - เจนจิรา เสริโยธิน

สำนักพิมพ์ ไลบรารี่ เฮ้าส์ พิมพ์ครั้งที่ 2 กุมภาพันธ์ 2561

เพราะเป็นเรื่องได้พูลิตเซอร์จึงอ่าน

เป็นเรื่องที่เขียนโดยคาดว่าดัดแปลงหรืออิงจากประสบการณ์ของผู้เขียนซึ่งได้รางวัลพูลิตเซอร์

อ่านด้วยความรู้สึกไม่สบอารมณ์กับเนื้อหาและตัวละครตั้งแต่เริ่มเปิดเรื่อง แต่ถูกทักท้วงว่าอย่าเอาความคิดของคนในยุคนี้ไปตัดสินยุคนั้น จนอ่านจบก็ไม่ชอบ ไม่ชอบบทวิเคราะห์ และก็ถูกทักท้วงว่าเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของตัวละครเป็นจุดที่สะกิดให้ตัวละครคิดไม่ใช่การผิดหวังในความรักถึงเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ถ้ายุคนั้นเข้าใจโรคซึมเศร้าตัวละครจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไป

อืม... อธิบายยากมาก เพราะอ่านแล้วให้ความรู้สึกว่า Eนี่มีทุกอย่างแท้ๆ หน้าตาดี รูปร่างดี ฉลาด เพื่อนฝูงชอบ ไม่ต้องอยู่ในดงตีนคนที่เกลียด ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องหิวโหย ไม่ต้องกระเสือกกระสนหาโอกาส มีแต่ผู้ใหญ่มองเห็นและให้แสง ให้โอกาส ขนาดป่วยยังมีคนอุปถัมภ์จ่ายค่ารักษาต่อด้วยไม่เสียโอกาสที่จะกลับไปเรียน งานก็รออยู่ในอนาคต คนที่ชอบก็เข้ามาเรื่อยๆ แต่ Eนี่ ไม่เอาอะไรสักอย่างเลยต่างหาก แล้วอ้างว่าสังคมกดทับ ถูกครอบในกรงแก้ว ยอมรับว่าผู้หญิงในยุคนั้นออกมาเรียกร้องอะไรไม่ได้เท่ากับยุคนี้ การที่ตัวเองอุดมด้วยทรัพยากรในขณะที่ผู้หญิงอื่นๆ มากมายอยากจะมี ไม่ใช่สังคมไม่เข้าใจแต่เป็นเพราะไม่กล้าที่จะใช้ทรัพยากร ความสามารถ เครือข่ายที่ตัวเองมีสร้างสังคมที่ตัวเองต้องการขึ้นมาต่างหาก แล้วก็เอาแต่โทษๆๆๆๆ ไปที่ทุกอย่าง ทุกคน Eนี่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวที่ตรงตามคำคือมองเห็นแต่ทุกข์ของตัวเอง มองเห็นแต่ความคิดตัวเอง มองเห็นแต่ความฝันตัวเอง มองเห็นแต่ความรู้สึกตัวเอง โดยไม่ใส่ใจความรู้สึกความคิดของคนอื่นเลย

ซื้อและอ่านเพราะพูลิตเซอร์ เนื้อเรื่องอาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคาดหวังแต่รางวัลในสาขากวีก็คาดหวังความไพเรา ความลุ่มลึก นัย แต่เรื่องนี้ไม่มีอะไรแบบนั้นด้วย