การใช้ "ละ" และ "ล่ะ" ใช้อย่างไร
ยุ่งตายหะ ใช้ “ละ-ล่ะ” ไม่ถูกเลย
ละ-ล่ะ เขาใช้กันยังไง?
•ละ ใช้กับประโยคบอกเล่า เช่น “ไปละ” “แน่ละ” “คิดถึงละสิ” เป็นคำที่กร่อนเสียงมาจากคำว่า แหละ
•ล่ะ ใช้กับประโยคคำถาม เช่น “ไปไหนล่ะ” “ดีไหมล่ะ” “กินข้าวหรือยังล่ะ” เป็นคำที่กร่อนเสียงมาจากคำว่า เล่า
ดังนั้น หากจะเช็กว่าประโยคนี้ใช้ ละ หรือใช้ ล่ะ ดี ก็ให้ลองนำเอาคำนั้นมาเทียบเสียงเล่นคำดูว่ามันเข้ากันหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น
•สวยไหมละ – สวยไหมแหละ / นั่นล่ะ – นั่นเล่า / อยู่ที่ไหนล่ะ – อยู่ที่ไหนแหละ (ฟังแล้วแปลกๆ…ไม่ผ่าน)
•สวยไหมล่ะ – สวยไหมเล่า / นั่นละ – นั่นแหละ / อยู่ที่ไหนละ – อยู่ที่ไหนเล่า (ฟังแล้วเข้าหู…ให้ผ่านโลด)
ไปอ่านเต็ม ๆ ที่ http://kennyhass.exteen.com/20100616/entry
อ๊า... ตูยังเขียนไม่ถูกเลย
-----------------------------------------
การใช้ "ละ" และ "ล่ะ" ใช้อย่างไร
จากกระทู้ที่ถกเถียงเรื่องการเขียน "ละ" และ "ล่ะ" ในพันทิพของการ์ตูน
เลยทำให้เกิดความสงสัยว่าอะไรถูกต้องกันแน่ เลยขอไปปรึกษา "ปันปัน"
น้องนักเขียนคนเก่ง (ที่พี่เองแอบเป็นสาวกงานเขียนเหมือนกัน ฮา...)
เมื่อได้ขอสรุปเลยขอเอามารวมเตือนความจำตัวเองอีกรอบที่นี่ด้วย
อักษรต่ำมีแค่สามเสียง (โปรดรื้อฟื้นภาษาไทยชั้นประถมและมัธยมด่วน ๆ )
"ละ" "ล่ะ" ที่จริงแล้วทั้งหมดเป็นการกร่อนเสียงจาก "เล่า" โดยใช้ไม่เหมือนกัน
การใช้ "ละ" มันจะเก่าเป็นที่สองรองจาก "เล่า" ส่วนคำว่า "ล่ะ หล่ะ แหละ"
คำเหล่านี้เพิ่งเห็นการใช้ในภายหลัง ส่วนตัวจะให้ "ละ" เกือบทั้งหมดแต่ก็ขึ้นกับ
สถานการณ์
คนไทยเวลาพูดจะเน้น "เสียงดนตรี" คือเน้นสูงต่ำโดยเซนส์ ดังนั้นจึงมี "คะ" "ค่ะ"
เพื่อบอกว่าเสียงสูงหรือเสียงต่ำ เพื่อเน้นท้ายประโยคหรือไม่เน้นท้ายประโยค
เหมือนคำว่า "น้ำ" บางทีก็อ่าน "นั้ม" "น้าม" ขึ้นกับตำแหน่งในคำ
คำที่ทำให้สับสนพวกนี้ถอดเสียงจากเสียงพูด เหมือนคำว่า "จ่ะ" มันไม่มีในการเขียน
ในภาษาเขียนมีแต่ "จ้ะ" กับ "จ๊ะ" แต่เป็นความจริงว่าบางทีเราออกเสียงว่า "จะ"
(ห้วนนิดนึง)
ภาษาเขียนบางทีตามภาษาพูดไม่ทัน ภาษาเขียนมักจะรักษาสภาพเดิมไว้ได้นานกว่า
แต่สำเนียงคนเราจะเปลี่ยนเร็วโดยไม่รู้ตัว อย่างเช่น คนภาคกลางเสียงสูง
คนกลางทางเหนือ ๆ หน่อย จะยังพูดเสียงดั้งเดิมอยู่ ลองไปฟังเขาพูดสิ
เวลาพูด "เขา" ไม่พูด "เค้า" นะ "เขา" พูด "เขา" เราคิดว่าเขาเหน่อ
แต่ที่จริงเขายังรักษาเสียงเก่าอยู่ เราต่างหากที่เปลี่ยน เหมือน "ฉัน" ที่บางคน
ออกเสียง "ฉัน" แต่บางคนออกเสียง "ชั้น"
โดยส่วนตัวควรรักษาวิธีเขียนอย่างเก่าเอาไว้ จนกว่าวิธีออกเสียงแบบใหม่จะเสถียร
และเป็นที่ยอมรับวงกว้าง เพราะปรกติวิธีออกเสียงมันจะตายเร็ว เดี๋ยวมันก็ตายแล้ว
อันไหนยังเป็นต่อไปค่อยว่ากัน อย่าง "อะ" เนี่ย ก็แพร่หลายมากแล้ว
แต่ยังไม่เข้าภาษาเขียนเลย
ซึ่งการเขียนแบบถอดเสียงจากเสียงพูดมักจะเกิดขึ้นและเป็นปัญหาสำหรับนักเขียน
ที่อ่านงานเขียนน้อยหรือเพิ่งเริ่มเขียนทำให้ใช้คำไม่ถูก
เครดิต : บทสนทนาผ่าน msn ระหว่าง "แมวน้ำ" กับ "ปันปัน"
ละ-ล่ะ เขาใช้กันยังไง?
•ละ ใช้กับประโยคบอกเล่า เช่น “ไปละ” “แน่ละ” “คิดถึงละสิ” เป็นคำที่กร่อนเสียงมาจากคำว่า แหละ
•ล่ะ ใช้กับประโยคคำถาม เช่น “ไปไหนล่ะ” “ดีไหมล่ะ” “กินข้าวหรือยังล่ะ” เป็นคำที่กร่อนเสียงมาจากคำว่า เล่า
ดังนั้น หากจะเช็กว่าประโยคนี้ใช้ ละ หรือใช้ ล่ะ ดี ก็ให้ลองนำเอาคำนั้นมาเทียบเสียงเล่นคำดูว่ามันเข้ากันหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น
•สวยไหมละ – สวยไหมแหละ / นั่นล่ะ – นั่นเล่า / อยู่ที่ไหนล่ะ – อยู่ที่ไหนแหละ (ฟังแล้วแปลกๆ…ไม่ผ่าน)
•สวยไหมล่ะ – สวยไหมเล่า / นั่นละ – นั่นแหละ / อยู่ที่ไหนละ – อยู่ที่ไหนเล่า (ฟังแล้วเข้าหู…ให้ผ่านโลด)
ไปอ่านเต็ม ๆ ที่ http://kennyhass.exteen.com/20100616/entry
อ๊า... ตูยังเขียนไม่ถูกเลย
-----------------------------------------
การใช้ "ละ" และ "ล่ะ" ใช้อย่างไร
จากกระทู้ที่ถกเถียงเรื่องการเขียน "ละ" และ "ล่ะ" ในพันทิพของการ์ตูน
เลยทำให้เกิดความสงสัยว่าอะไรถูกต้องกันแน่ เลยขอไปปรึกษา "ปันปัน"
น้องนักเขียนคนเก่ง (ที่พี่เองแอบเป็นสาวกงานเขียนเหมือนกัน ฮา...)
เมื่อได้ขอสรุปเลยขอเอามารวมเตือนความจำตัวเองอีกรอบที่นี่ด้วย
อักษรต่ำมีแค่สามเสียง (โปรดรื้อฟื้นภาษาไทยชั้นประถมและมัธยมด่วน ๆ )
"ละ" "ล่ะ" ที่จริงแล้วทั้งหมดเป็นการกร่อนเสียงจาก "เล่า" โดยใช้ไม่เหมือนกัน
การใช้ "ละ" มันจะเก่าเป็นที่สองรองจาก "เล่า" ส่วนคำว่า "ล่ะ หล่ะ แหละ"
คำเหล่านี้เพิ่งเห็นการใช้ในภายหลัง ส่วนตัวจะให้ "ละ" เกือบทั้งหมดแต่ก็ขึ้นกับ
สถานการณ์
คนไทยเวลาพูดจะเน้น "เสียงดนตรี" คือเน้นสูงต่ำโดยเซนส์ ดังนั้นจึงมี "คะ" "ค่ะ"
เพื่อบอกว่าเสียงสูงหรือเสียงต่ำ เพื่อเน้นท้ายประโยคหรือไม่เน้นท้ายประโยค
เหมือนคำว่า "น้ำ" บางทีก็อ่าน "นั้ม" "น้าม" ขึ้นกับตำแหน่งในคำ
คำที่ทำให้สับสนพวกนี้ถอดเสียงจากเสียงพูด เหมือนคำว่า "จ่ะ" มันไม่มีในการเขียน
ในภาษาเขียนมีแต่ "จ้ะ" กับ "จ๊ะ" แต่เป็นความจริงว่าบางทีเราออกเสียงว่า "จะ"
(ห้วนนิดนึง)
ภาษาเขียนบางทีตามภาษาพูดไม่ทัน ภาษาเขียนมักจะรักษาสภาพเดิมไว้ได้นานกว่า
แต่สำเนียงคนเราจะเปลี่ยนเร็วโดยไม่รู้ตัว อย่างเช่น คนภาคกลางเสียงสูง
คนกลางทางเหนือ ๆ หน่อย จะยังพูดเสียงดั้งเดิมอยู่ ลองไปฟังเขาพูดสิ
เวลาพูด "เขา" ไม่พูด "เค้า" นะ "เขา" พูด "เขา" เราคิดว่าเขาเหน่อ
แต่ที่จริงเขายังรักษาเสียงเก่าอยู่ เราต่างหากที่เปลี่ยน เหมือน "ฉัน" ที่บางคน
ออกเสียง "ฉัน" แต่บางคนออกเสียง "ชั้น"
โดยส่วนตัวควรรักษาวิธีเขียนอย่างเก่าเอาไว้ จนกว่าวิธีออกเสียงแบบใหม่จะเสถียร
และเป็นที่ยอมรับวงกว้าง เพราะปรกติวิธีออกเสียงมันจะตายเร็ว เดี๋ยวมันก็ตายแล้ว
อันไหนยังเป็นต่อไปค่อยว่ากัน อย่าง "อะ" เนี่ย ก็แพร่หลายมากแล้ว
แต่ยังไม่เข้าภาษาเขียนเลย
ซึ่งการเขียนแบบถอดเสียงจากเสียงพูดมักจะเกิดขึ้นและเป็นปัญหาสำหรับนักเขียน
ที่อ่านงานเขียนน้อยหรือเพิ่งเริ่มเขียนทำให้ใช้คำไม่ถูก
เครดิต : บทสนทนาผ่าน msn ระหว่าง "แมวน้ำ" กับ "ปันปัน"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น