A room of one's own ห้องส่วนตัว

A room of one's own ห้องส่วนตัว
ผู้เขียน: Virginia Woolf
ผู้แปล: มาลินี แก้วเนตร
สำนักพิมพ์: สยามปริทัศน์
จำนวนหน้า: 208 หน้า ปกอ่อน

เป็นหนังสือเชิงสารคดีที่ในฐานะนักขีดๆ เขียนหญิงอ่านแล้วน้ำตาร่วง 

งานของเวอร์จิเนีย วูลฟ์ เป็นแนวกระแสสำนึก (แนวกระแสสำนึกเป็นยังไงให้นึกถึงเรื่องThe Metamorphosis ของ kafka) ซึ่งถ้ามีประสบการณ์ร่วมมันจะจี๊ดมาก 

เริ่มสงสัยงานของคนนี้จากประโยค

"A woman must have money and a room of her own if she is to write fiction" (ผู้หญิงต้องมีเงินและห้องส่วนตัวถ้าเธอจะเขียนนิยาย)

เลยเริ่มอ่านงานแปล To the Lighthouse เลยสะอึกไปรอบแล้วพอมาเจอเล่มนี้คือเล่มที่อยากอ่านที่่สุดเพราะประโยคข้างบนนั่นแหล่ะ 

หลังจากอ่านแล้วมันสะท้อนความคิดของนักเขียนหญิงในยุคนั้นที่อยากตะโกนบอกโลกวรรณกรรมเรียกหาที่ยืนของพวกเธอ ในปัจจุบันแม้ว่าที่สำหรับผู้หญิงจะเปิดกว่าแต่มันก็แค่ในบางส่วน บางสาขาของการเขียน

"ทำไมผู้หญิงถึงเขียนงานแนวนี้" "ทำไมผู้หญิงไม่ไปเขียนงานแนวรัก" "ถ้าเป็นผู้หญิงเขียนไม่อ่านหรอก" "ใครจะสนใจสิ่งที่ผู้หญิงเขียน" หรือ "ไม่มีใครอ่านราวเรื่องของผู้หญิงหรอก" ยังคงเป็นสิ่งที่พบในยุคนี้