House

นั่งดูหมอเฮาส์มาถึงซีซั่น 10 แล้ว ถูกใจนิสัยหมอคนนี้จังแสบกวนได้ถึงใจ

 

เรื่องหลักของเรื่องนี้ก็ไม่พ้นกับแนวหมออื่น ๆ คือ มีคนไข้เคสต่าง ๆ มาให้รักษา แต่ที่ต่างคงจะเป็นการเน้นย้ำความมืดมนของจิตใจมนุษย์ในเคสต่าง ๆ เช่น การโกหกเพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึกผิด, การรักษาหน้าดีกว่าบอกความจริง, การตัดสินที่จะช่วยหรือไม่ช่วยจากฐานะหรือสถานภาพทางสังคม หรือ กระทั่งการเอาคนไข้เป็นเครื่องสนองกิเลสความอยากรู้อยากเห็นของตัวเอง

ดร.เฮาส์เป็นตัวแทนของด้านมืดและเป็นกระจกที่สนองด้านมืดเหล่านั้นออกมาด้วยคำพูดที่แรงและตรง ไม่ไว้หน้าคนไข้จนสามารถรู้ความจริงที่คนไข้ชอบปิดบัง,บิดเบือน,สร้างเรื่อง จนเข้าถึงสาเหตุของการอาการผิดปกติได้สำเร็จ

แต่ในความเป็นจริงหมอแบบนี้อยู่ไม่ได้หรอก แมวน้ำเองก็เจอหมอนิสัยแบบนี้มาเหมือนกันไม่รู้ว่าจะด้วยเจตนาดีหรือไปอารมณ์เสียมาจากไหน แต่ตอนที่ได้ยินคำพูดกัดแขวะแรง ๆ แบบในเรื่อง (ถึงจะไม่ใช่เคสเดียวกัน) จนถึงตอนนี้แมวน้ำไม่ไปหาหมอคนนั้นอีกเลยและไม่คิดจะไปที่รพ.นั้นอีกแล้ว

สำหรับคนไข้ไม่ใช่มีประเภทถูกด่าแล้วสำนึกฮึดสู้ได้ทั้งหมด 

คนไข้ป่วยกับโรคตัวเองก็หงุดหงิดจะแย่อยู่แล้วยังมาเจอคำพูดและสีหน้าแววตาที่มาตำหนิเราอีก คนไข้ที่หมดกำลังใจก็มีค่ะ

แมวน้ำคือกลุ่มหลัง รู้ตัวว่าพฤติกรรมตัวเองทำให้เกิดโรคแต่ไม่ใช่อยากจะให้เกิดโรคขึ้นมานี่ ป่วยเข้ารพ.เกือบทุกปีก็เฟลกับตัวเองจะแย่อยู่แล้วใครบ้างอยากจะป่วยแล้วโดนด่าโดนคนอื่นเห็นว่าสำออยแกล้งป่วยทั้งปี เลือกได้ก็อยากแข็งแรงเหมือนคนอื่น ๆ ไม่ใช่ว่าตัวเองไม่พยายาม ดูแลอาหารออกกำลังกาย ดูแลความเครียดทำหมดแล้วมันก็ป่วยอยู่ดี

โดยเฉพาะกับหมอเราไปหาเพราะต้องการความช่วยเหลือไม่ใช่แค่ทางกายอย่างเดียวทางใจก็มีส่วนด้วย หมอที่เอาแต่รักษาทางกายอย่างเดียวไม่สามารถทำให้คนไข้รู้สึกขอบคุณได้เลยแม้ว่าจะรักษาหายก็เถอะ

แปลกนะดูในหนังไม่เกลียดตัวละครแต่พอเจอหมอนิสัยแบบนี้จริง ๆ เกลียดมาก

เครดิตรูป - http://slckismet.blogspot.com/2012/05/goodbye-house-i-shall-miss-you.html